امکان وجود حیات در مریخ با بررسی رودخانههای باستانی
تاریخ انتشار: ۲۱ تیر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۲۰۹۵۷۷
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما ، مسیرها و دهانههای برخوردی در مریخ تنها چیزهایی هستند که از رودخانهها و دریاچههای باستانی در مریخ باقیماندهاند این در حالی است که هم اکنون رودخانههایی از متان مایع هنوز در بزرگترین قمر سیاره زحل موسوم به تایتان جریان دارند.
درحالیکه دانشمندان شواهدی از رودخانهها در جهانهای دیگر در منظومه شمسی را درگذشته مشاهده کردند، تابهحال برای مطالعه دقیق و عمیق آنها تلاش زیادی کردند بااینحال، زمینشناسان مؤسسه فناوری ماساچوست (MIT) اخیراً روش جدیدی را توسعه دادند که راه را برای دانشمندان برای اندازهگیری شدتجریان رودخانه در سایر سیارات، سیارات فراخورشیدی و قمرها هموار میکند.
بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
آنها میگویند که این روش جدید از مشاهدات ماهوارهای برای تخمین سرعت حرکت رودخانهها و رسوبات به پاییندست استفاده میکند.
بنا بر اعلام «اینترستینگ اینجینیرینگ»، پژوهشگران از دادههای ماهوارهای و معادلات برقرار روی زمین برای محاسبه میزان جریان و ویژگیهای این رودخانهها استفاده کردند باوجوداینکه نمیتوانیم رودخانهها را شخصاً و حضوری مطالعه کنیم، این روش جدید به دانشمندان کمک کرده تا در مورد رفتار رودخانهها تخمین داشته باشند.
«تیلور پرون» و «آیدا گرین» از بخش علوم زمین، جو و سیارهشناسی MIT میگویند: آنچه در مورد تایتان هیجانانگیز است، فعالبودن آن است. با این روش، ما راهی برای پیشبینی واقعی برای مکانی داریم که برای مدت طولانی اطلاعات بیشتری از آن دریافت نمیکنیم.
«پرون» افزود: این روش در مریخ به ما ماشین زمان میدهد تا رودخانههایی را که اکنون مردهاند، زنده کنیم و حس کنیم زمانی که به طور فعال در جریان بودند، چگونه بودند.
دادههای فضاپیمای کاسینی ناسا، به دلیل جو غلیظ و فاصله ماه از زمین، تعداد محدودتری از تصاویر از سطح تایتان نسبت به مریخ ارائه کرده است. پژوهشگران MIT هنگام مطالعه تصاویر گرفته شده از رودخانههای تایتان، برخلاف رودخانههای روی زمین، از نبود دلتاهای بادبزنشکل در دهانه رودخانههای تایتان گیج شدند.
پژوهشگران فرضیه خود را بر اساس کار «گری پارکر» یکی از نویسندگان این مطالعه ساختند. او یک مجموعه معادلات ریاضی برای توصیف جریان رودخانه روی زمین در دهه ۲۰۰۰ ایجاد کرد.
این پژوهش نظریه پارکر را گسترش داد که نشان داد روابط جهانی خاصی بین ابعاد فیزیکی رودخانه از جمله عرض، عمق، شیب و سرعت جریان آن وجود دارد.
این دانشمند با ترسیم معادلاتی با متغیرهایی مانند قدرت میدان گرانشی روی رودخانه و اندازه و چگالی رسوبی که به امتداد بستر رودخانه رانده شده است، وضعیت را بهصورت ریاضی تجزیهوتحلیل کرد.
پرون میگوید: این بدان معناست که رودخانههایی با گرانش و مواد مختلف باید روابط مشابهی را دنبال کنند. این موضوع، این امکان را برای اعمال این روش در سایر سیارات نیز ایجاد کرد.
«ساموئل برچ» نویسنده ارشد این مطالعه، معادلات پارکر را با مقداری تغییر که فقط با ورودیهای عرض و شیب کار میکند، توسعه داد.
وی این معادلات جدید را بر روی دادههای ۴۹۱ رودخانه روی زمین آزمایش کرد و دریافت که پیشبینیهایی که صرفاً بر اساس عرض و شیب هر رودخانه انجام میشود، دقیق است.
سپس معادلات اصلاح شده برای رودخانههای باستانی مریخ، بهویژه رودخانههایی که به دهانههای گیل و جزرو منتهی میشوند که زمانی میلیاردها سال پیش دریاچههایی پر از آب بودهاند، اعمال شد.
برچ از معادلات گرانش مریخ و تخمینهای عرض و شیب هر رودخانه، بر اساس تصاویر و اندازهگیریهای ارتفاع گرفته شده توسط ماهوارههای در حال گردش، برای پیشبینی میزان جریان هر رودخانه استفاده کرد.
دانشمندان به این نتیجه رسیدند که این رودخانهها احتمالاً برای حداقل ۱۰۰ هزار سال در دهانه «گیل» و حداقل یک میلیون سال در دهانه «جزرو» جریان داشتهاند که به اندازه کافی طولانی است که بتواند از حیات پشتیبانی کند.
این پژوهش دادههای دو رودخانه بدون دلتا در تایتان را تخمین زد و آنها را با یکی از بزرگترین رودخانههای روی زمین - رودخانه میسیسیپی - مقایسه کرد. پژوهشگران دریافتند که به دلیل عدم حرکت در رسوبات انباشته، دلتاها قادر به تشکیل روی تایتان نیستند.
این مطالعه همچنین محاسبه کرد که رودخانههای تایتان در مقایسه با رودخانههایی که جریان مشابهی روی زمین یا مریخ دارند، پهنتر هستند و شیب ملایمتری دارند.
برچ میگوید: تایتان شبیهترین مکان به زمین است. ما فقط گوشهای از آن را شناختهایم. چیزهای بسیار بیشتری وجود دارد که ما میدانیم آن پایین وجود دارد و این روش از راه دور ما را به آن کمی نزدیکتر میکند.
این مطالعه در مجله Proceedings of the National Academy of Sciences منتشر شده است.
منبع: خبرگزاری صدا و سیما
کلیدواژه: رودخانه هایی رودخانه ها روی زمین
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.iribnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری صدا و سیما» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۲۰۹۵۷۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ناسا برای طوفانهای شدید خورشیدی در مریخ آماده میشود
دو فضاپیمای ناسا توجه ویژهای به افزایش سطوح تشعشعی که مریخ در طول نزدیک شدن به بیشینه خورشیدی امسال تجربه میکنند، خواهند داشت تا فضانوردان را برای ماموریتهای آینده به سیاره سرخ آماده کنند.
به گزارش ایسنا، هر ۱۱ سال یا بیشتر، خورشید به دلیل وجود میدانهای مغناطیسی قوی و دائما در حال تغییر، اوج فعالیت به نام بیشینه خورشیدی را تجربه میکند. در این دوره از چرخه خورشیدی، فرکانس و شدت لکههای خورشیدی روی سطح خورشید افزایش مییابد و شعلههای خورشیدی و پرتابهای جرمی تاجی ایجاد میکند که جریانهای قدرتمندی از تابش خورشیدی را به اعماق فضا میفرستد.
به نقل از اسپیس، در حالی که میدان مغناطیسی زمین تا حد زیادی از سیاره ما در برابر تأثیرات چنین طوفانهای خورشیدی محافظت میکند، مریخ از این محافظها برخوردار نیست، زیرا سیاره سرخ مدتها پیش میدان مغناطیسی جهانی خود را از دست داده است. در نتیجه، مریخ همراه با هر فضاپیمای ساکن در آن در برابر فعالیت شدید خورشیدی آسیبپذیرتر است.
بر اساس بیانیه آژانس فضایی ناسا، به همین دلیل است که مدارگرد ماون(MAVEN) و مریخنورد کنجکاوی ناسا برای مطالعه ذرات خورشیدی و تشعشعاتی که هم از بالای سیاره و هم از سطح آن به سمت مریخ میآیند، متحد میشوند.
شانون کوری(Shannon Curry)، محقق اصلی ماون، در بیانیهای گفت: برای انسانها و داراییهای روی سطح مریخ، ما دستاویز محکمی در مورد تاثیر تشعشعات در طول فعالیت خورشیدی نداریم. من واقعا دوست دارم امسال را در مریخ ببینم. رویداد بزرگی که میتوانیم قبل از رفتن فضانوردان به مریخ برای درک بهتر تابش خورشیدی آن را مطالعه کنیم.
هر دو فضاپیما با هم کمیت ذرات خورشیدی که به مریخ میرسند و میزان انرژی آنها را مطالعه میکنند. ابزار سنجش تشعشع کنجکاوی یا RAD، چگونگی تأثیر اتمسفر نازک سیاره را بر شدت ذراتی که به سطح مریخ میرسند، و همچنین چگونگی شکستن مولکولهای مبتنی بر کربن بر روی سطح توسط تشعشع را اندازهگیری میکند، که از این طریق محققان میتوانند میزان حفاظت را استنباط کنند. فضانوردان در حال کاوش مریخ ممکن است به آن نیاز داشته باشند.
دان هاسلر (Don Hassler)، محقق اصلی RAD میگوید: شما میتوانید یک میلیون ذره با انرژی کم یا ۱۰ ذره با انرژی بسیار بالا داشته باشید. در حالی که ابزارهای ماون به ذرات کم انرژی حساستر هستند، RAD تنها ابزاری است که قادر به دیدن ذرات پرانرژی است که از طریق جو به سطح، جایی که فضانوردان هستند، میرسد.
ماون و کنجکاوی پشت سر هم کار میکنند، به طوری که وقتی مدارگرد یک شعله خورشیدی را تشخیص داد، به تیم مریخنورد هشدار داده میشود که به دنبال تغییرات در دادههای RAD باشند. بنابراین، مأموریت ماون همچنین یک سیستم هشدار اولیه را برای سایر تیمهای فضاپیمای مریخ در زمانی که سطح تشعشعات افزایش مییابد فراهم میکند تا در صورت نیاز ابزارهای آسیبپذیر را خاموش کنند.
بیشینه خورشیدی امسال مصادف با شروع غبارآلودترین فصل در مریخ است که با گرم شدن اتمسفر سیاره در حضیض که نقطهای در مدار مریخ است که در آن نزدیک به خورشید قرار میگیرد، ایجاد میشود. اگر یک طوفان گرد و غبار جهانی همزمان با طوفان خورشیدی اتفاق بیفتد، میتواند درکی در مورد چگونگی تبدیل شدن مریخ به صحرای یخزده امروزی که در آن وجود دارد، ارائه دهد.
مقامات ناسا در این بیانیه میگویند: در حالی که آب کمی در مریخ باقی مانده است، بیشتر یخ در زیر سطح و در قطبها و برخی هنوز به صورت بخار در جو در گردش هستند.
آنها افزودند: دانشمندان نمیدانند که آیا طوفانهای گرد و غبار جهانی به بیرون راندن این بخار آب کمک میکنند و آن را در بالای سیاره بالا میبرند و در آن جا جو در طی طوفانهای خورشیدی از بین میرود یا خیر. یک نظریه این است که این فرآیند، که چندین بار در طول چندین سال تکرار شده، ممکن است توضیح دهد که چگونه مریخ با دریاچهها و رودخانهها به سیارهای تقریبا بیآب تبدیل شده است.
انتهای پیام